Sevgi nedir desek hepimizin bir fikri oluşur. Akla gelen ilk sevgi ise Allah sevgisidir, hemen ardından da Resul sevgisi ve sahabe sevgisi gelir bunların doyumundan sonra ise Evliya, Embiya sevgisi gelir. Daha sonra ise beşeri sevgi gelir insanın kalbine bir ağrı çöker bazen yıllar alır ucu mahşere kadar dayanır kalpte geçen savaş kendi kendini yer durur sen ölürsün kimse anlamaz sen yanarsın kimse anlamaz ama Allah seni hep görür, bilir rahmet eder merhamet eder duymazdan gelmez duyar merhamet eder yalvarırsın işte o zaman Allah’ın guddüs ismi tecelli ettirir rabbim senin olmaz zannettiklerin bir anda oluverir küçücük tartsan yarım kile gelmez 15 santim gelmez ama var işte düşünürsün kalpte olanı beyne kim götürür nakil nasıl olur düşünce oluşur işte aşk dediğin illet sarar tüm benliğini çırpınıp durursun anlamazsın duymazsın her şey yanlış olur kimse seni dinlemez Allah’tan başka çünkü o yarattı zerrene kadar bilir bunun içindir insanın anlamasını nakleder ömrün gittiği yere kadar Allah’a karşı samimi bir aşkla ona bağlanırsın Ferdi Tayfur tanrı ile aramda aşk derken Allah’la yaşadığı aşk samimiyetinden bahseder Yunus diyor ki bana seni gerek seni ben yanarın dünü, dünü bana seni gerek seni işte kalp konuştuğu zaman kainatın dinlemesi Allah’sevgisinden kaynaklanır. beşeri aşk ise bitmek bilmeyen bir çile ömrü ağır, ağır yer ve bitirir şu küçücük kalbin tarifi bu kadar zor olur işte.
Haftaya ikinci bölümde çilenin nasıl olduğunu anlatmak üzere Allah’a ısmarladık.