Yeni bir güne merhaba dediğimiz her günün sabahında gündelik hayatın monoton da olsa yapılması gerekenlerini,sevinci,acıyı,hüznü,kederi bir kenara bıraktık; global patlamalar,diplomatik tehditler,gökyüzü semalarından meteor gibi bir yandan öbür yana kayan roketler ve füzeler,bütün hayatımızın,sabahımızın,akşamımızın ışığını kesti,elimizi kolumuzu bağladı.Her köşede bir cendere,ateş çemberi,bir türlü normalleşmemize müsaade etmiyor.
Konu,her zamanki gibi Ortadoğu…Hiçbir zaman Ne Avrupa oldu ne de Amerika,ne de küçük beslemeleri İsrail.Lakin çok atıp tutuyoruz ama biz de ehil sayılmayız bölgede olanlar hususunda. Neredeyse 20 yıldır bölgede neler olup bittiğine pek aldırış etmemişiz,yalnızca medyanın bize enjekte ettiği suni bilgilerle yetinip kalmışız.O yüzden her gece duyduğumuz yeni bir son dakika gelişmesine gözlerimizi fal taşı gibi ayırarak tepki veriyoruz.Tahran’a atılan Siyonist bombalar,belki de kimilerimizin zihninde vaktiyle İran’ın Sünni halka çektirdiği ızdırabın izlerini silemiyor ama Batı dünyasının Arap devletlerini nasıl hamur gibi yoğurup istediği kıvama getirdiğini de doğru dürüst sorgulamıyoruz.
Şunu iyi idrak etmemiz gerekir ki ortada duran,görünen yüzün diğer tarafında kocaman bir hileli cehalet var.Gazze’de soykırım yaşanırken Mısır,BEA,Suudi Arabistan gibi Müslüman ülkelerin kalbine ne oldu dersiniz? İslam-Arap ülkelerine ne oldu da bu kadar kısacık bir sürede tüm örf ve adetlerini terk edecek hale geldiler.
Bölgede İran Nükleer Sorunu,Filistin Sorunu diye bir sorun yok; bilakis sorun İsrail sorunudur ve bu besleme ülkeyi de üretenler bu sorunun ta kendisidir.