Sevgili dostlar 1934 yılının bir Kadir gecesi 14 çocuklu bir ailenin 7. si olarak dünyaya gelir Fahri Güvel Gaffarlı köyünün Yarımsakal mevkiinde doğar Babası Enver Ağa, Anası Şerife Hatun’dur daha küçük yaşta keman ve saza merak sarar santranç ve dama oyunlarının oynardı.
çevrede sevilen sözüne güvenieln muhtem biriydi. Daha o yaşta bazı dörtlükler yazarak şiir atılımını bir yönüyle göstermektedir. Yazdığı şiirlerde ise dostluğu, doğru olmayı, dürüst olmayı ön plana alırdı, çiftlikle uğraşırdı daha sonra Nazife hanımla evlilik yaptı büyük oğlu Enver’e şairlikte kalem ustalarında el verme olarak bilinen aktarma işini ise Enver Bey’e vererek babasından el aldığını öğrenmiş buluınmaktayım.
Son zamanlarda rahatsızlığı nedeniyle Osmaniye devlet Hastanesine kaldırılan Fahri Güvel geçtiğmiz hafta aramızdan ayrılarak ebedi hayata intikal etti Kendisine Allahtan Rahmet Üzüntü yumağı olan ailesine başsağlığı diliyoruz.
Bir kitap bile yayınlamadı ancak 700 şiir yazarak sesiz sedasız aramızdan ayrılan şairimizden el alan oğlu Enver Bey’in babasının yolunda iyi bir şair olacağını şimdiden görür gibiyim ancak Enver abimin bir türlü voleybol oynamayı öğretemedim ona yanarım bu sevgi dolu takılmayı abim anlıyordur.
Kederli aileye sevgi ve hürmet sunuyorum toprağı bol olsun Allah rahmet eylesin.

Selam olsun eşe dosta
İnek sağdım eltın tasta
Ruhsat etti ulu usta
Doldum doldum da yorumdum

Ayağının tozu oldum
Bakan gören gözü oldum
Eşiğinin bezi oldum
Oldum oldum da yoruldum

Melekler durdu selama
Fahriyem Fahri aleme
Silgiyim lehvi kaleme
Sildim sildim de yorumdum

Yer yüzünde telli sazı
Çaldım çalmaktan yoruldum
Gül bağından bazı bazı
Yoldum yoldum da yoruldum

Günler doldu gözüme
bakmayın yaşlı gözüme
Bu alemde ben yüzüme
güldüm güldüm de yoruldum

Bakmayın yemliğini
Ümetlerin kemliğini
İnsanların kimliğini
Bildirip bildiripte yoruldum

Kah dolu Kah boşa
Çaldılar hep taştan taşa
Döndürdüler baştan başa
öldüm öldüm de yoruldum